بسم الله الرحمن الرحیم

تو اتوبوس بودم وبه فکردغدغه های جوونی ...بعضی هاباکناریشون حرف می زدند وخلاصه هرکسی مشغول کاری بود

ناگاه خانمی که تقریبا 35 سال سن داشت توجهم رو به خودش جلب کرد ازاوضاع اروپا می گفت و   

گاه گداری ازمقایسه بین شرایط جمهوری اسلامی ایران و غرب غا فل نمی شد یه کم کمی هم از

تفکرات خودش رو قاطی ماجرا می کرد ازمهربونی و اعتماد به همسروفرزندان و

رابطه ی درست ودرمون بین افرادجامعه ودرمقابلش جوبد جامعه ی ماوبی اعتمادی-نفاق درجامعه

داشت می گفت از تفاوت کلیساومسجد(خانه خدا-حرم امن وپناه بی پناهان)

کلیساهمه وقت بازه ومردم به راحتی عبادت میکنند اما مسجدفقط ساعت خاصی بازه ومااصلا به راحتی نمی تونیم عبادت-خاصانه وعارفانه-کنیم.

گویااصلایادش نبود که هرروزمساجد برای نماز صبح بازه واماحیف حتی یک نمازگزار هم دران نیست.

جواب :باتوجه به همه ی این صحبتاوخیلی های دیگه که حالامجال گفتنش نیست می خوام بحث وشروعش کنم

-اولا بایدبه این خانم محترمه باشخصیت گفت که خودماازاعضای این جامعه هستیم خودماهستیم که این جامعه رومی سازیم هرکاری که ماانجام بدیم کم کم میشه عادت وتبدیل به هنجاروبایدونباید وارزش واین ماهستیم که می سازیم ملتی رابا یک معرفه ی هویتی

اگربد ونادرستی جامعه رو می بینیم قطعا یک کم وکاستی از خود ما و نحوه ی عملکرد مااست اگردر جامعه ای زندگی می کنیم که واقعا خواستار تغییر مثبت آن به معنای حقیقیش هستیم بایدوحقیقتا   آمربه معروف ونهی کننده ازبدی-فسادوفحشا باشیم                                                

امر به معروف نهی ازمنکر چیست ؟

امر به معروف ونهی ازمنکرازآن چه کسی است ؟

لطفا نظراتتون رو برام بگید:

                                        باسپاس فراوان از شما دوست گرامی                                              

                                               تاگفت وگویی دوباره خدانگهدارت